لباس گرم و کنار شومینه،هوای عالی با این حال کمی سرما خوردم....
لباس پاره و کمی گرم،کنار آتش آن هم بیرون خانه با سوزِ سرما؛ و تمام مریضی های یک دنیا ....این است واقعیت این روزهای من و مردم زلزله زده آذربایجان و همچنین مردم خوبم در بهشهر...آقای بازجو باز هم می گویی به تو ربطی نداشت که از تهران به کمک مردم تبریز آمدی...
از فیس بوک مرتضی اسماعیلی پور
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر