از 25 بهمن پارسال تا امروز ، چه بخواهیم چه نخواهیم، چه خوشمان بیاید چه بهمان بربخورد، خانه نشین شده ایم. یا خانه نشینمان کرده اند. شاید یکی از دلایل اصلیش حصر موسوی و کروبی باشد. آنانی که عضو جنبش هستند و موسوی را قبول ندارند هم خانه نشین شده اند. رودربایستی را باید کنار گذاشت. اگر بخواهیم همنینطور ادامه دهیم چند سال دیگر خواهد گذشت و همین آش و همین کاسه. جنبش هرچقدر هم پتانسیل داشته باشد، باید این نیروی ذخیره خود را جایی خالی کند. 16 آذر روز دانشجوست. روز من و تو که دانشجوییم یا روزی دانشجو بودیم و یا روزی دانشجو خواهیم شد. دانشجوی دانشگاه زندگی. این روز را از دست ندهیم. من میایم. تو اگر هر عقیده ای داری تو هم بیا. بیا فقط اگر از وضعیت موجود ناراضی هستی. حال هر عقیده ای که میخواهی داشته باش. با هر رنگ و مرامی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر